Jesus in Jerusalem
Jesus is up de Weg na Jerusalem.
Sien Jüngers gahn mit hum.
In Jerusalem willen se dat Passah-Fest fieren.
Jesus seggt an sien Jüngers:
„In Jerusalem maken se mi dood.
Man na dree Daag stah ik van de Dood weer up.”
De Jüngers verstahn nich, wat Jesus seggt.
Dat is nich mehr wied bit na Jerusalem.
Jesus röppt twee van sien Jüngers un seggt:
„Gaht al maal vörut in dat Dörp!
Daar finnen ji en Eselsmähr un en Fohl.
Bindt de beid löss. Bringt hör her.
Wenn jo een fraggt, seggen ji:
‚De Heer bruukt de!
Wi bringen hör bold weer torügg.‘“
De Jüngers halen de beid Esels.
Se trecken hör Hemden ut.
De leggen se de jung Esel up de Rügg.
Jesus riddt up de Esel na Jerusalem.
Vööl Lüü sünd unnerwegens na dat Fest hen.
Se sehn Jesus up de Esel un denken:
Is dat villicht uns König?
Se leggen hum hör Mantels up de Padd.
Se rieten Tacken van de Bomen.
De Minsken ropen luudhals:
„Hosianna! Wi gröten uns Könenk!
He richt dat Könenkriek van David weer up!
Gott sülvst hett hum stüürt. Gott geev hum sien Segen!
Loov un Dank wees Gott in de Höcht!“
Jesus riddt in de Stadt.
De Lüü ut Jerusalem fragen:
„Well kummt denn daar?“
De Minsken, de bi Jesus sünd, seggen:
„Jesus, de Prophet ut Nazaret!“
Nu passeert dat, wat Gott seggt hett:
„Dien König kummt, Jerusalem!
He bruukt keen Gewalt.
He riddt up en Esel!“
Dat Passah-Fest fangt an.
An disse Avend
eten se in elke Huus en Passah-Lamm.
Ok Jesus will mit sien Jüngers dat Passah-Lamm eten.
De Jüngers maken ‘t all torecht.
Ok Brood un Wien is daar.
Savends sitten se an de Tafel.
As se an ‘t Eten sünd, seggt Jesus up eenmaal:
„Een van jo will mi verraden!“
De Jüngers verfehren sük.
Se fragen Jesus, een na de anner:
„Du meenst doch nich mi, Heer?“
Jesus seggt: „Een van jo deit dat.“
Denn nimmt Jesus dat Brood.
He dankt Gott daarför.
He breckt dat Brood dör.
He gifft elk daar wat van.
Daarto seggt he:
“Nehmt dat un eet!
Dat is mien Liev.
De geev ik för jo all.“
Daarna nimmt Jesus de Beker mit de Wien.
He dankt Gott.
He gifft sien Jüngers de Beker un seggt:
„Drinkt daar all ut.
Dat is mien Blood.
Dat word för jo all vergoten.
So wiest Gott, dat he jo leev hett.
He rekent jo nich an, wat ji verkehrt maakt hebben.
Dat Passa-Eten geiht to Enn.
Se singen dat Festleed:
„Seggt Dank de Heer, he is frünnelk
un sie Godigheid geiht nie vörbi.“
Se gahn na de Ölbarg hen.
Se willen buten slapen.
Se komen in de Tuun Getsemane.
Jesus seggt:
„Ik will na achtern gahn un beden.
Wacht up mi.
Ji sölt ok beden un waak blieven.“
Jesus geiht wider in de Tuun rin.
He is alleen.
He smitt sük up de Grund.
He beedt:
“Mien Vader, help mi!
Ik bün bang.
Wenn dat angahn kann,
denn laat dat Lieden an mi vörbi gahn!
Man nich so, as ik dat will, nee, so as du wullt.“
Daar kummt Judas mit en Koppel Suldaten.
Se hebben Fackels un Sweerten.
Judas is de Jünger, de Jesus verraden deit.
He wiest up Jesus:
„Daar is he!“
De Suldaten binnen Jesus de Hannen fast.
Se bringen Jesus na de Hogepreester.
De fraggt:
„Hett Gott di na uns hen stüürt?
Büst du Gott sien Söhn?“
Jesus seggt: „Ja!“
De Hogepreester seggt:
„Hebben ji dat höört?
He maakt sük sülvst to Gott sien Söhn.
Daar mutt he för starven.“
Se brengen Jesus na de roomske Stadtholler.
De Stadtholler heet Pontius Pilatus.
Blot Pilatus dürt een to de Dood veroordelen.
De Suldaten trecken Jesus en Königsmatel an.
Se setten hum en Kroon ut Stiekels up.
Se bruken hum vernarr.
Pilatus seggt an dat Volk:
„Daar is jo König!“
Man all Lüü bölken:
„An dat Krüüz, an dat Krüüz mit hum!“
Pilatus seggt:
„Denn ja, denn sall he an dat Krüüz.“
De Suldaten nehmen Jesus mit.
He mutt sien Krüüz sülvst dragen.
Se komen an de Hügel Golgatha.
De Suldaten spiekern Jesus an dat Krüüz fast.
All sien Jüngers sünd utnaiht.
Blot sien Moder Maria is noch daar - un een van de Jüngers, Johannes.
Jesus seggt an Maria:
„Johannes is van nu of an dien Söhn.“
Un an Johannes seggt he:
“Maria is van nu of an dien Moder.”
Up eenmaal word dat an d’ lechte Dag düüster.
Jesus seggt: „Nu is ‘t sowied! Ik hebb alls daan!“
He leggt sien Kopp up de Sied un starvt.
En paar Frünnen van Jesus komen.
Se nehmen hum van dat Krüüz of.
Maria un de anner Froolüü kieken to.
De Mannlüü leggen Jesus in en nejen Grafft.
Dat Grafft is in en Fels hauen.
De Mannlüü rullen en Steen vör dat Grafft.
Daar is keen Tied mehr, dat se de Dode salven könen.
De Sabbat hett al anfangen.
Keeneen dürt mehr en Handslag doon.
All gahn heel trürig na Huus.
Denn is de Sabbat vörbi. Dree Froolüü gahn na dat Grafft.
Se willen Jesus salven.
Dat Grafft is open, Jesus is nicht mehr daar.
En Engel seggt an de Froolüü:
„Wat söken ji hum bi de Doden?
He is upstahn van de Dood. He leevt!
Seggt dat sien Jüngers.”
An desülvige Dag gahn twee Jüngers van Jerusalem weg na Emmaus.
Se sünd trürig, dat Jesus stürven is.
De hele Tied proten se daarvan.
„De Froolüü hebben seggt: Dat Grafft is löss.
Man wat ännert dat? Well dood is, blifft dood.”
En Wannersmann kummt bi hör lang.
He geiht desülvige Weg.
Dat is Jesus, man se kennen hum nich weer.
Se vertellen hum, waarum se so trürig sünd.
Jesus seggt:
„Dat is all so komen, as Gott dat wullt hett.
So steiht dat ok in de Schriften van de Propheten.
Waarum glöövt ji dat nich?“
Se komen na Emmaus.
De Jüngers nögen de Wannersmann:
„Bliev doch over Nacht bi uns.“
An d‘ Disk nimmt de dat Brood.
He dankt Gott daarför.
He breckt dat Brood dör un gifft de annern dat.
Up eenmaal worden se dat gewahr.
Se sehn: Dat is Jesus.
Man in desülvige Ogenblick is Jesus ok al weer verswunnen.
Aber nu sünd se nich mehr trürig.
Se seggen een an de anner: „Dat weer Jesus!
Hebben wi dat nich al unnerwegens mitkregen, an de Aard un Wies, wo he mit uns proot hett?“
Noch in desülvige Nacht gahn de beid Jüngers torügg na Jerusalem.
Se vertellen de anner Jüngers:
„Jesus leevt, he is würkelk upstahn!
Wi hebben hum sehn.
Wi hebben hum kennt, as he uns dat Brood geven hett.”
Up eenmaal steiht Jesus sülvst tüsken hör.
All verfehren se sük.
Jesus seggt:
„Weest nich bang.
Ik bün dat würkelk.
Dat is so komen, as Gott dat wullt hett.
He wull, dat ik för jo in de Dood gah.
Man he hett mi nich in de Dood laten.
He hett mi weer upwaakt.“
Nu weten de Jüngers: Jesus leevt.
Quelle: Dat grote Bibelbillerbook up Platt, Anita Christians-Albrecht, AG Plattdüütsch in de Kark Niedersachsen/Bremen
In Oostfreeske Platt overdragen van: Plattdüütskbüro, Oostfreeske Landskupp Auerk
