Sigle: N1514
Aufbewahrungsort: Universitäts- und Stadtbibliothek Köln Signatur: ADbl 155
[AIr,01]Sent Anſelmus vrage tzo marien.
[AIIr,01]ANſelmus was eyn hillich man He hadde lange tzijt dairnae geſtayn Dat he gern hedde gewiſſen
So wat vnſe here hedde beſeſſen Nu moeget yr hoeren wie he dede He was dair ſtede in ſyme gebede Beyde nacht ind dach
An ſyme gebede dat he lach
¶ He ſprach Maria bloende roeſe Du werde lilie vnd zijdeloſe Godes koeſtliche balſſem ſchrijn Laiſz myr doch hude werden ſchijn Dat tu myr die rede willeſt ſagen Des ich dich gerne weulde vragen Ich woulde nu an deſer ſtunt
Gerne hoiren van dynes ſelues munt Wat dyme kynde tzo leyde is geſcheyn Dat tu mit dynen ougen hais geſeyn kunde ich vrauwe dat erweruen Dan ſo woulde ich gern ſteruen
¶ Des ſo plach he mannich jair Tzoleſt wart ſy eme offenbair Dar ſy yn an ſyme gebede vant Sy ſprach tzo eme altzohant
¶ Anſelme ich hain dyn begerde gerne vernome<n>
Durch dyn gebet byn ich herkomen Van dem hemel her tzo dyr
Anſelme nu ſprich wat woultu myr
¶ Do anſelmus dat vernam
Dat die werde maria tzo eme quam [AIIv,01]Her wart verueirt do he ſy ſach
Tzohant maria tzo ym ſpraich.
¶ Anſelme. intforte dich niet Layſz mich der reden ſyn berijcht Wairumb dy mich hais geladen
Sprich mich koenlich wa<i>l mit ſtaden
¶ Anſelmus viel neder vp die erde A<ll> beuende ſpraich bey deſe rede Maria du reyne koeninckgynnen Ich begeren mit mynen ſynnen Dat ich gerne woulde wijſſen Wat dyn lieff kynt hait geleden Vnd wie hey tzo dem doede is komen Want ich wairachtich hain vernomen Doe ym die martilien eyrſt geſchah.
Dat du nacht vnd dach Stede byſt by ym gebleuen
Die ewangelyſten haint ouch beſchreuen Alle vier ich dat begeyn
Altzomail war ſy haint geſeyn Sie ſynt geweſt tzo vnd an
Dairumb ſoe en weiſz ich gheyn man Der myr die wairheit moege ſagen Van ſynen jemerlichen dagen Dan du lieue vrauwe alleyn Vur alle die gemeyn.
Dairumb ſoe woilde ich gern vragen dich Vil edel vrauwe nu berichte mich
¶ Anſelme du bekoirs mich ſoe ſere Ich wil dyr ſagen eyn mere.
[AIIIr,01]Die ſaltu waſt verſtain Vnd geleuuen all ſonder wain Sal ich dyr ſagen die groiſſe noit Daevan myn ſon leit den doit Wie die joeden vmbvyngen Vnd ſo jemerlich yn hyngen<!>
Soilde ich dat all gemeyne ſprechen
Myn hertze moiſte daevan tzobrechen Als dat ich mit mynen ougen ſach<!>
Mer nu truren ich niet en mach Synt dat got myn einich troiſt Mich van ſorgen hait erloiſt Maria eyrſt will ich dich vraegen Ich bidden dich dat du myr wylſt ſagen Wie dat tzo dem eyrſten is ergangen Dat ſyn ſon wart geuangen
Anſelme dat will ich ſagen dyr
Idt geſchach vp eynen gueden donneſtagen Dat he by ſynen diſcipulen ſaſz
Ind lieflich mit yn as
He gaff yn ſyn vleyſch ind ouch ſyn bloit Durch yrre alre goit
He dede me durch ſyne guede He woiſche yn allen yr voiſſe
Do he yn allen yr voiſſe hadde gedwagen Do begunte he jn tzo ſagen
Vnd ſprach. vnder vch a Allen eyn iſt Der mich verraden ſal in kurtzer vriſt Ind he wyrt dairmit verloren
Beſſer werr he bleuen vngebaren
[AIIIv,01]Maria wat ſachten die diſcipel daweder Sprachen ſy yet dair entgain ſeder
Anſelme ſy worden ſo ſere beſtain Yrre eyn ſach den anderen vaſte an Iohannes was als eyn doit geſchaffen Vp godes borſte wart he entſlaiffen.
Sy rieffen alle lieue here Sage vns den drogenere Yrre yecklich
Sprach Here meiſter byn ichs
¶ Sent peter ſprach. Here meiſter myn Ich weis wail dat ich des nicht en byn Nummer en wil ich van dyr ſtain
Ich wil mich laiſſen mit dyr vain Ouch ſprechen ich dede des noit Ich woulde mit dyr ſteruen doit
Maria wat ſprach din ſon do he diſz wort Van ſent peter hadde gehoirt
Anſelme. myn ſon ſprach. peter ich wil dy ſagen.
E der hane kreet ſaltu myr. drijweff verſagen E der hane kreet ſaltu gehen
Du en haues mich nye mit ougen geſeyn Maria. wae was judas gebleuen
Als he deſe dinck hadde bedreuen Anſelme he lieff altzohant
Dair he die furſten der joeden vant Ind ſprach tzo yn. wat wil yr my geuen Ich hain vch eyn dinck bereuen
Ich wil vch wijſen eynen man Dae yr lange nae hait geſtain
[AIVr,01]Mynen meyſter Iheſum criſt
¶ Do gauen ſy eme mit liſt Drijſſich pennynck in ſyne hant He ſprach. vch ſal weſen bekant Dat myn meiſter Iheſus
Ind ſyn diſcipel Iacobus
Die ſynt ſo gelich an yrme gebere
Ind dat yr niet en kunnet nummermer<e>
Yr angeſichte vnderſcheyden.
Dairumb ſoilt yr dairnae beiden Wen ich ich kuſſen vur den munt Den ſoilt yr tzo derſeluer ſtunt Mir harden dyngen taſten an
Want dat is der recht ſchuldige man Cloicklich ſolt yr jn leiden
Vp dat he ſich niet moege van vch ſcheiden Maria wae was dyn ſon bleuen.
Als do judas dit hadde bedreuen Anſelme. My ſon ginck in eyn garden
Dae ſyn diſcipel ſinre warden
He ſprach. Yr ſoilt wachen vnd beden Vp dat yr jn gein bekoringe entreden Ich will van vch gain
Ind beden mynen vader an Maria. wat waren ſyn gebede De he tzo ſyme vader dede Anſelme. Ym was leyde geſcheye He hatte ſich neder vp ſyne knyen.
Ind ſach tzo hemelrijch dan
Ind badt ſynen hemelſchen vader an
[AIVv,01]He ſprach Vader guederrierende got Ich mois ervullen dyn gebot
Ich byn bedroifft yn den doit.
Van der jemerlicher noit Die myr hude is bereit Van der boeſer joedſcheit Ich bidden dich lieue vader myn Mach dat ich in dinen hulden byn Vnd dat ich die pijne vurgae In der martilien niet en beſtae Mer nochtant vader wie dat ſy Dyn wille ſal geſchien an my Ich en will der pynen niet vlein.
wat du woult dat ſal geſcheen
Maria nu weulde ich gerne ſijn bericht Off eme geantwert icht
Anſelme eyn ſtymme antworde weder Van dem hemel her neder
Ind die sprach du ſalt ſtede weſen Du ſalt der pynen wail geneſen Ind dyn vader wilt durch dynen doit Den myuſchen loeſen viſſ alre noit
¶ Ich bidden vch kynder all gemeyne Beyde grois vnd cleyne
Dat yr myrcket an deſe rede
Ind dair en is gheyn ſpotten mede Maria. wairumb dede dyn kynt die bede Was eme van anxſten ſo leyde
Dat he ſich entvorte ſo ſere He was doch got vnd here.
[AVr,01]¶ Anſelme dat wyl ich dyr ſagen Durch drij dynge moiſt hie vertzagen Dat eyrſte dairumb hey vertzaget Syn moeder was eyn reyne maghet Sie hadde yn van kynde vpgetzogen Iunferliche burſte hadde hey geſoygen<!>
Hey was ouch van koennincks geſlecht Dairumb ſaltu proeuen recht
Tzarte Lude. werdent ſy geſlagen Sie kunnent vyl myn verdraegen Dan groue Lude. dat was die noit Dairumb ſoe entſach hey den doit
¶ Maria nu woulde ich gern. vragen dy<!>
Wat die ander ſach ſy
Anſelme die ander ſache was dat Dair hey vurgeforcht hait Die anxſt dede ym al ſulche noit Dat hei ſweiſde waſſer vnd bloit In eynem garden dat geſchach Vp der erden dair hey lach Maria vortan ſoe berichte my Soe wat die derde ſache ſy.
Anſelme dat wil ich dyr ſagen tzohant Alle dinck waren ym bekant
Hey was got vnd ſach dat leit Dat ſyme lijue was bereit
Hey woiſt wail dat yn die joeden
Mit eynem ſchentlichen doit ſolden doden Herumb was idt. wan hey idt verſan Vnd beden Synen hemelſchen vader an [AVv,01]Maria dyt hain ich allet waill gehoirt
Nu bericht mich der reden voirt.
Anſelme do hey lieſz van ſyme gebede Doe ginck he weder an die ſtede Al dae he ſyn iungeren wijſte.
Der eyn lach vp des anderen <b>oirſte Sie waren ſoe jemerlichen geſchaffen Van groiſſen leyde waren ſie entſlaiffen Hey ſprach tzo yn vyſz ſyme monde Wie ſwairlich dat yr eynich ſtunde Waichent als ich hain gebeden Syet wae kumpt judas getreden Den en geyt gheyn ſlaiffen an Mit eynem kuſſen will he mich vaen
¶ Maria lieue vrauwe nu ſage Wie bracht judas dat tzo wege
Anſelme an eyner ſtunden dat geſchach.
Dat judas myn lieff kynt ſach Ind die joeden ſtunden by eme hart Hey quam gelouffen mit der vart.
Recht als eyn raeſende hont Vnd kuſte yn vur ſynen mont.
Hey ſprach gegruytzet ſyſtu here meyſter myn Myn ſone ſpraich judas moiſz dyt alſo Syn Mi<t> al ſuchen daden.
Souldeſtu mich waill verraden.
Die joeden quamen dae hergetreden Mit fackelen mit coluen vnd mit ſwerden Myn ſoen ſpraich wen ſoicket yr.
Sie ſpraichen ieſum. den ſoichen wyr.
[AVIr,01]Ieſus myn lieff kynt ſpraich Ich byn hye.
Soe balde als he dat hadde geſpraichen vielen ſy.
Neder tzo dem mail tzo der erden
¶ Myn ſon ſprach tzo dem derden maill Soecht yr mich ſo laiſt myn Iungeren gaen Doe begonten ſy alle vptzoſtain
Tzohantz ſy yn beſtonden antzogrijffen
Vnd begonten yn ewechtzoſleyuen.
¶ Criſtenheit yr ſult wiſſen alle gewis Dat noch mannich Iudas is
Der dae ſpricht ſueſſe rede
Ind doch wenich goitz meynt dairmede Maria nu berichte my
Waren die diſcipulen alle dairby Off waren ſy alle van eme gegain Do yn die Ioden hadden gevaen
Anſelme Dae en bleiff niet eyn van den jungeren Sy waren alle van eme gevluuen
He ſtunde alleyn vyſſgeſchert
¶ Mer peter hadde eyn ſwert Datſelue ruckde he darvur
Vnd ſloich eyme Ioeden aff dat oir Syn name was Malchus genant Vnder den Ioeden was he wail bekant Doe myn lieue ſon dat ſach.
He machde yn geſunt. vnd ſprach Tzo Peter deſeſelue rede
Stech dat ſwert in die ſcheyde De mit dem ſwerde willen kyuen Die ſullent dairmit doit blyuen.
[AVIv,01]Meynſtu woulde ich mich weren Ich woulde dat ſere wail keren.
Behoiffde ich tzo hulpe eynige luyde Myn vader ſende myr wail hude Tzwelffduſent engel ſchair.
Die ſoulden ſvn myr offenbair
¶ Maria ſtondeſtu by ym hart.
Doe hey alſus gefangen wart.
Anſelme du ſalt ſyn bericht.
Ich en was dair leyder nicht.
Ich was vyl nae woirden byſter.
Tzo johannes moeder myner ſuſter Dair was ich in yr huyſz gegain.
Dairumb ſoe wyſt ich niet daevon
¶ Maria heddeſtu ſyner vergeſſen Doe yn die joeden ſoe vermeſſen Tzoigen yn als eyn morder vnd dieff Hey was dyr doch van hertzen lieff Anſelme hoere doe dat geſchach Doe was vndergangen der dach Ind idt was duyſter vnd ſpaede
Dat myr yn tzo ſoichen en was gheyn raede Vnd hedde ouch oeuel beſtain
Dat men eyn vrauwe hedde ſo lait ſyen gayn.
Wienoede wer ich vp eyn ſtoil geſeſſen Hedde ich ſyn groiſſe noit gewyſſen Maria en wuſtes du niet daevan Weer lieſz dich doe dat verſtain Anſelme nu hoere jemerliche noit Wie vnſanffte men idt myr enboit
[BIr,01]Die diſcipulen quamen alle gelouffen So rechte jemerliche roiffen
Mallich ryeff vyſſ ſyme monde Owe der jemerlichen ſtunde.
Dat wyr ye worden geboren<!>
Och maria nu is idt allet verloeren Die joeden haint an deſer ſtunden Dyn kynt geuangen vnd gebunden Leyder des en weyſz ich vnſer gheyn Wair ſy hyn mit eme tzyen
Der weirheit en kunnen wyr dyr niet geſagen Och ſy haint yn ſo ſere geſlagen
Sy tzoigen yn als eyn dieff Wyr en wiſſen niet wae he bleiff Maria was dyr doe yet leyde Do du hoirdes deſe rede
Anſelme dat machſtu wail proeuen Off ich mich yet moechte bedroeuen Myn hertze woulde myr tzobrechen
Off ich mit eyme ſwerde were doirſtechen Mich en woulden myn beyn niet dragen Van der jemerlicher plagen
¶ Do quamen vallen die wort
Die ich van her Symeon hadde gehort Dair ich nae dem alden ſeden.
Myn kynt tzo kyrchen brechte mede.
Do ich in den tempel gyenck Here Symean myn kynt entfeynck.
In ſyne arme vnd ſprach Maria du ſalt geleuen den dach [BIv,01]Dat van jemerlicher ſmertze Sall ſnyden eyn ſwert durch dyn hertze.
Anſelme dat was dae geſcheyn Do ich den kummer hedde geſeyn.
Do quam an derſeluer ſtunde Dat ſwert in mynes hertzen grunde Maria wat greyffſtu dae aen
Woldeſtu niet tzo eme gaen Anſelme do ich dieſe wort Van den diſcipulen hadde gehoirt Ich vnd Maria magdalenen Sy woeſch ſyne voeſſe mit trenen Die vill reyne.
Lieffen an der ſtunde alleyne Bis wyr an die ſtat quamen Ind wyr mynen ſon dae vernamen Maria nu berichte my die rede Wat dit an derſeluer ſtede
Als dae he des anderen daghes hadde geſeſſen.
Mit ſynen diſcipulen eſſen Anſelme hoir dat ſaltu wiſſen Eyner der was Annas geheyſchen In ſyn huyſz wart he bracht Ind dair bleiff hie dir lange nacht Vnd he vraegde yn vmb ſyne lere
Vnd off he gotz ſon were
¶ Iheſus antworde. wat is dat yr vraeget Ich hain doch offenbair geſaget
Niet ſtille en waren myn wort.
Idt hait mannich mynſch gehoirt
[BIIr,01]Die wiſſent wail. die moecht yr vraegen.
Sy ſollent vch die wairheit ſagen Maria nu will ich dich vraegen Is he van Annas yet geſlagen Anſelme dit ſy dyr geſacht By eme ſtond eyn ſnoede knecht Ind der ſloich mynen ſon an eyn oir Ind ſprach. ſage du doir
Saltu dem byſſchoff alſo ſprechen So wil ich dat hude an dir wrechen Myn ſon der ſach den joeden an
Ind ſprach tzo eme. ſage du jungrr man Hain ich ye qualich geſprochen
So haiſtu dat wail an myr gewrochen Is dat ich niet oeuel geſprochen hain Mer wairumb haiſtu mich don geſlain
¶ kynder woulden wyr hiran proeuen.
So moichten wyr vns wail bedroeuen Maria nu ſage myr vortan
Vnd wat wart eme me tzo leyde gedain Anſelme. ſij daeden eme grois vngeuoich Sy namen eyn groſſ wyrcken doich Ind bunden eme ſyne ougen tzo
Alle die lange nacht bis an den morgen vro Dat he mit den ougen niet en ſach
Eme wart mannich hart ſlach
Tzo yetlicher tzijt as ſy yn hadden geſlagen So begonten Sy yn tzo vraegen.
Is dat tu eyn gerecht prophete bis.
So ſage vns nu van wem du geſlagen bis [BIIv,01]Deſer ſachen was ſo vill
Sie hadden mit eme vngelich ſpill Maria wereſtu dairby.
Do ſy yn ſus ſlogen dat ſage my Anſelme hoer wat ich ſage Eyn alſo jemerliche clage Ich was an dat huyſz komen Do ſy dat hadden vernomen
Sy daden mich ſtoiſſen vyſſ der doer Dair was ich alleyn vur
Do quam peter gelouffen So rechte jemerlich roiffen
He ſprach O we is Iheſus hyr inne Maria lieue koeningynne
Wyr vunden ein loch an der want Dairtzo lieffen wir altzohant Ind ſaegen daedurch alle die noit Die man myme ſone boit
Maria van alle din kyndes pijne Was dair nemans bi eme
Anſelme Iohannes was dairbi komen Ind hadde Peter mit eme genomen Als die dienſtmaget Peter ſach Die doe de doere tzo ſlieſſen plach Sy ſprach. du bis der diſcipel ein.
Ich hain dich mit Ieſus geſein Tzohantz wart Peter vertzaget
He ſprach ich en kennes niet maghet Hei ginck by dat vuir ſtain
Tzohantz quam ein ander gaen
[BIIIr,01]Der ſprach tzo eme dieſelue tzale.
He ſprach tzo dem anderen maele Alſo helpe myr der guede dach Iheſus ich nie en geſach.
Tzo dem derden mael quam aber eyn Do ſwoir he he en heddes nie geſeyn Maria wat dede vnſe here
Als Peter verloint ſyns ſo ſere Anſelme. do dit Peter geſchach Myn kint do Peter anſach Der hanekrait wart gehoirt Doe uachte Peter an dyr wort
Die he wan mynem ſone hoirte ſagen
Dat he ee der haen drijwerff kreet ſyn ſolde verſagen.
He wart ſchryen alſo dairvur Van ruwen lieff he viſz der doer Ind quam vp die ſtraiſſe gelonffen So rechte jemerlichen roiffen Vnd als mich peter anſach He wart ſchryende vnd ſprach.
Och hertzelieue vrauw
Den groiſſen jamer den ich ſchauwe An dyme lieuen kynde
He is alle der werlt tzo ſwinde Wye yn die joeden haint geſlagen Vnd des kan niemans vollen ſagen Peter lieff ewech van mich
Vnder eynen ſteyn dae barch he ſich
¶ Ich raeden vch kynder all gemeyne Wilt du mallich vur ſyn ſunden weyne [BIIIv,01]Peter were verloren bleuen Hedde eme got geynen ruwen gegeuen.
Maria nn laiſz mich verſtain
Vnd wat wart eme me tzo leyde gedain Anſelme dat ſaltu verſtain mit gueden ſeden All den jamer den he vort hait geleden Als des morgens do der dach
Van der nacht vpbrach
Als do man yn vp die ſtraiſſe tzoich.
Ochwe balde dat ich tzo eme vloich Als do ich ſyn angeſicht anſach
Als do en geleiffde ich dye ſo leyden dach Syn hair was eme viſzgetzogen
Bloidich waren eme ſyn oughen Al tzo derſeluer ſtunt
Ran eme dat bloit ouer ſyn mont Syn naſe was eme tzoſtoiſſen
Syn ledere waren mit bloide bevloſſen He was leyder alſo gedain
Recht als eyn malaitsch man Vmb ſynen hnls ich en greiff Mit luder ſtymmen dat ich reiff Owe hrrtzelieue kynt
So wyr doch nu alle bedroifft ſynt Vnd dit was der jamer den ich dreiff Als dat man yn tzoich als ein deyff Maria nu berichte mich
Als doe die joeden alſus van dich Deſen groiſſen jamer ſaghen kunden ſy dat wail verdragen
[BIVr,01]Anſelme dat ſoulde dich erbarmen So we ſy mich griffen mit den armen Ind tzoigen mich van mynem ſone.
Ind spraechen myr vill tzo houe
Sy ſtieſſen mich her. ind tzoigen mich dair Sy ſpraichen dat alle offenbair
Ich wolde noch ſo vil prangen Ich ſoulde ſelues by eme hangen Des volcks quam vill tzoſamen gain Do man myn lieff kynt ſoulde hain Maria. hedd<e>ſtu eynigen waen Dat he den jeeden woulde entgain Off heddeſtu eynigen troiſt
Dat he ſich ſeluer hedde erloiſt Anſelme. dat ſaltu wiſſen Welchen troiſt ich hain beſeſſen Ich hoffte vp ſyne wijſe wort
Die die joeden van eme hadden gehoir<t>
Dat he dan mi<t> ſynen wijſen reden
Soulde quijt van danne treden Mer doe he an die lude quam Da ſtunt he als eyn lam
Eme en gynlk nie wort viſz ſynem munde Reicht off he niet ſprechen en kunde Maria nu berichte my
Was ouch hoffen me by dy Anſelme. des ſaltu ſyn bericht Dat huffen en halp mir nicht Ich hoffde an mynen lienen ſon Der dae was ſo licht ind ſo ſchoin [BIVv,01]Vnd ſo rechte ſuuerlich Syn angeſicht was ſo mynneclich
So hoffde ich wanne ſy yn an hedden geſyen Dat eme geyn quait en mochte geſcheyn Vnd ſoulden ſich erbarmen
Mer nu hadden die vnſelige armen Syn angeſicht ſo ſere geſlagen Dat van der jemerlicher plagen
Was ſyn angeſicht werwandelt alſo ſere Recht off he gheyn mynſchen were
¶ Hoirt yr vrauwen ind yr man
Alle die den kirſtendum entfangen hain<:>
Wat got vmb vns hait geleden
Vnd wyr des achten mit cleynen ſeden Maria war ſchoult gauen eme die joeden Als dat ſy yn woulden doeden
Anſelme hoer dat will ich dyr ſagen Wie ſy begyngen yr clagen
Sie ſpraichen Cayphas lieue here Hyr brengen wyr dyr eyn droegener Vnd den wir ſeluen hain hoeren ſprechen Vnd wie he den tempel woulde tzobrechen.
Vnd ſo wanne he neder were geſlagen So woilde he yn binnen dryn dagen Machen als he ee was
¶ Vnd da ſprach Cayphas Byſtu dan chriſtus dat ſage myr
¶ Myn ſon ſprache dat ich dat vyl ſechte dir So wouldeſtu doch mir niet gelouen
Mer yr ſoult noch all proeuen
[CIr,01]Vnd ſoilt Seyn mit vren ougen an Dat der tempel ſal vperſtain
So ſoilt yr ſeyn des minſchen ſon By ſyme vader in dem throin Sitzen tzo der rechter hant So ſal ich vch dan werden bekant
¶ Do Cayphas dit hoirte vnd ſach He reiſſ ſyne cleider vnd ſprach Wat begert yr nu mere
He is bekant offentlich ſynre valſcher lere
¶ Wat wilt yr me mit eme hain begangen Sy rieffen do alle men ſoilde yn hangen Doe ich nu hoirte deſe rede
O do wart myr alſo leyde
Maria do du dit haddes alle gehoirt Wat jamers daeden ſy eme vort Anſelme doe ſy dit hadden gedreuen Ind Cayphas dit ordel hadde gegeuen Als ſy yn tzorechte woulden doden Tzohantz tzoigen yn die joeden.
Tzo Pylatus vur dat gericht
¶ Vnd doe ſpraichen die vill boeſe wicht.
Pylatus du vill lieue here.
He brengen wyr dyr nu eynen droegenere Hoere doch wat hait he bedreuen
He ſprach. wyr en ſoulden niet geuen Dem keyſer dat he hait geſaget Lieue here dat ſy dyr geclaget Maria. Nu will ich dich vraegen Ich bidden dat tu myr wils ſagen.
[CIv,01]Do dyn ſon vur Pylatus quam.
Waren eme die joeden alle gram Off was dae eynich man mede Der dae goit machde ſyne rede Anſelme. hoere dat wil ich dyr ſagen Doe wyr dair die joeden ſagen
Den he manich ſchoin mirakel hadde gedain By hoeren. ſeyn. he dede ouch yr lamen gain Vnd dede ouch yr doeden vpſtain
Mer dairvur gauen ſy eme quaden loin Geleuue des. dat en was dair gheyn
Sy waten verſtopt vnd verhart als eyn ſteyn Sy rieffen alle gemeyne
Beyde groiſſ vnd cleyne
Man ſal yn an eyn cruytze ſlayn He hait vns genoich tzo leyde gedain
¶ Och der jemerlicher clage Idt geſchuyt noch alle daghe Dat man goit leiſt vnd deit quait Idt is doch groiſſe miſdait Maria do yn Pylatus ſach
Vnd w<at> was idt dat he tzo eme ſprach Anſelme dat will ich dyr ſagen
Pylatus begunte yn tzo vraegen Ind Sprach wat haiſtu gedain Dat ſy dich willen hain
Myn ſon antworde do vnd ſprach Sy haint mich gehalden nacht vnd dach Mer doch Pylatus du ſalt ſyn bericht Myn riche en is van der erden nicht [CIIr,01]Want wrre van hynne myn rijch Myn dienſtlude ſoilden mich
Nu waill loſen van dynre hant
¶ Pylatus ſprach myr is bekant Dat myrck ich waill an dynre mere Dat tu bis eyn koeninck vnd eyn here
¶ Doe ſprach myn ſon Ich hoeren van dy
Dat tu ſprichs dat ich eyn koeninck ſy Ich byn in die werlt komen
Ind hain die mynſcheit an mich genomen Dat ich eyn getzuych der wairheit ſy
¶ Pylatus ſprach berichte my Wat is die wairheit dat ſage myr Vnd ich wilt wiſſen van dyr Dairnae ſo ſwrich myn ſon Ind hadde ſynes mundes ſchoin Pylatus wolde yn tzo vern vraegen
Dairumb en woulde he idt eme niet ſagen Maria nu berichte mich der rede
Vnd wairumb dyn ſon des niet en dede Als yn Pylatus wolde vraegen
Ind der wairheit niet en woulde ſagen Anſelme dat ſy dyr geſaeget
He hadde ſo groiſſe dynge geuraeget Hedde yn myn ſon des bericht So en were he gedoedet nicht
He weulde vmb des mynſchen willen Die rede gerne ſtillen
Maria do dit allet was geſchein Wat haddeſtu doe me geſeyn
[CIIv,01]Anſelme Pylatus ſprach tzo den Ioeden Wyr en willen ſynre niet doeden
Gheyne ſchoult en moecht yr eme geuen Dairumb ſo laiſt yn leuen
¶ Doe rieffen die joeden all tzo mail Mit eyme gemeynen ſchall
He hait aller dit lant durchgetzogen Ind hait allit dit volck bedragen Van galileen bis her
Hei is eyn rechter droegener
¶ Doe Pylatus dat vernam Da he van galileen quam Tzo Herodes dat he yn do ſante
Der was richter van dem lande Do ſpraichen ſy bis an die tzijt.
Ind alſo lange bis geſoint wart der ſtrijt
¶ Dat ſal vch hude erbarmen Dat die vill vnſelige armen Sleiffden yn als eyn dieff Nu edel got dat was dyr lieff Maria. Nu berichte mich der rede So wat Herodes mit eme dede Anſelme do yn Herodes ſach
So en geleiffde he nye ſo lieuen dach He hoirte vill van eme ſagen
Herumb begont he yn tzo vraegen Off he were derſelue man
Det Lazarus van dem doede dede vpſtain He vraegde yn off he der were vurwair Ind dairumb ſyn vader ouer mannich jaer.
[CIIIr,01]Lieſz he die kynder ſlagen d<o>it
¶ Nu hoer wat he eme boit
He ſprach woultu mich eyn tzeichen wijſen.
So will ich mich vort an dich prijſen Dat ich dyr helpe van den joeden Vp dat ſy dich niet en doeden Myn lieue ſon ſweich tzo alre ſtunt He en dede nie vp ſynen munt
Maria. woulde Herodes dat waill verdragen Dat eme dyn ſon niet en woulde ſagen Anſelme. Herodes wart ſo yrre
He beſchamde yn ſo ſere Eyn wijs cleyt tzoich he eme an He ſprach. yr ſoult weder gain Tzo Pylatus vrme heren
Ich en will mich niet an yn keren
Maria nu will ich dich vraegen mit ſeden So wat heme <h>ait geleden
Als do he weder van Herodes quam
Ind ghein ſchoult an eme vernam Anſelme. do yn Pylatus ſach
Van tzorne he tzo den joeden ſprach Kompt yr euer mit deſen manne Den ich tzo Herodes ſante Wilt yr dat wyr eme vergeuen Ind laeſſen dat leuen
Men pleit doch eynen geuangen man Vmb den paiſchen laiſſen gain
Nu laiſt yn des hogitzijdes genieſſen Ind laiſt yn leuen dat will ich vch heyſchen [CIIIv,01]Ind do rieffen ſi. du ſalt jn hain Ind ſalt barrabas laiſſen gain
Maria nu laiſz mich verſtain Wat hadde barrabas gedain
Anſelme Barrabas hadde manich jair Die lude gemordet offenbair
He was mit eyme morder begrijffen Ind man ſoilt yn viſſwart ſleiffen Suich den lieſſen ſi do gain Ind woulden myn kynt hain Owe ouer die boeſe joeden
V<mm>ers ſo woulden ſi jn doeden Ind lieffen den rechtſchuldigen gain Ind dat koſte mich vil tranen Maria. nu laiſz mich verſtain
O wat wart eme me tzo leyde gedain Anſelme. Hoere wie dat geſchach Pilatus tzo den joeden ſprach Yr heren ich en vinden ghein ſcholt An deſem man nu hait gedoilt Ich will in laiſſen ſere Slain Ind laiſſen jn ſynre ſtraſſen gain
¶ Wanne die tzwene vermoedet waren So quamen tzwene anderen dairgeuaren Alſus ſloigen yn deſe vier ſtarcke man
Ind woultu die wairheit wail verſtain Sy ſloinen <e>ne ſo ſware ſlage Dat van der jemerlicher plaegen Van ſyme hoiffde bis an die beyn Niet gantzes en kunde geſeyn
[CIVr,01]¶ Sy daden eme noth me van tzorne Eyne krone hadden ſy gemacht von dorne Als ſi jn wail hadden geſlagen mit ſtangen.
Vnd die druckde ſy ym doe jn ſyn wangen.
¶ Pilatus bracht yn do vur die joeden He ſprach. wyr en willen ſynre niet doeden Ich hain eme genoich tzo leide gedain
¶ Sij rieffen alle men ſal yn hain Maria die ſint clegeliche wort Nu berichte mich der reden vort So wat ſy eme do tzo leide daden Ind wes ſy waren beraden
Als ſi dit gerucht mit eme hieldn Ind do ſy jn veroirdelden
Anſelme dat mirck vill recht Pylatus der leis ſijnen knecht Alle die ſtat vmblouffen
Ind dede dat volck tzoſamen roiffen He rieff yr lude geit her naer.
Ind nempt des grichtes waer
¶ Sij quamen gelouffen all gemyne Beide groiſſ vnd cleine
Sy gyngen vur dat gerichte ſtain
¶ Pylatus ſprach nempt deſen man In doedet yn na vrem euen
So geſchuit vch vren willen euen
¶ Vns geſetze verbuit vns ſprechen die joeden.
Dat wyr niemans ſoillen doeden
He hait geſprochen dem keyſer tzo hoyn Als dat he were gotz ſon.
[CIVv,01]Suych is dat tu yn leyſz gain
So woultu dem keyſer wederſtain
¶ Do dat Pylatus hadde gehoirt Van den joeden deſe wort Dat he gotz ſon were
Tzohantz entforte he yn ſere He ſprach tzo eme mit groiſſer liſt Sage myr byſtu Criſt
¶ Myn ſon lieſz yn vaſte vraegen He ſweich vnd wouldes eme niet ſagen
¶ Pylatus ſprach En ſprichſtu niet Wie is myr dan alſus geſcheit
Woulde ich ich moichte dich doin doeden Will ich du machs entgain den joeden
¶ In truwen Maria des was genoich Dat dyn ſon dit verdroech
Doe ſich Pylatus der gewalt vermoit In deſen reden proeuen ich goit
Maria. nu woulde ich gerne ſyn bericht Antworde eme dyn ſon icht.
Anſelme. Myn ſon kunde des niet verdraegen.
H<e> ſprach Pylatus ich will dyr ſagen Die gewalt die du hais ouer mich Der en haiſtu niet van dich
Sij kompt dyr van dem hemel her neder
¶ Pylatus ſprach tzo den joeden weder Der man en hait gheyne ſchoult Do hadden die joeden vngedoult Ind rieffen alle. Men ſall yn hain He hait vns genoich tzo leyde gedain [DIr,01]¶ Do Pylat<u>s dat vernam Dat dat volck gelouffen quam Ind woulden mynen ſon doeden<!>
He woiſſche ſyne hende. vnd ſprach tzo den joeden Ich will weſen ſyns doedes
Vnſchuldich ind ſyns bloedes
¶ Do rieffen ſy alle Syn bloit ſal Sunder wain
Vp vns vnd vnſe kyndere gain.
¶ Pylatus dede der joeden wille Als he ſij niet en kunde geſtillen He gaff dat oirdel ouer yn
Ind Sprach nu ſleyfft mit eme van hyn Nu yr idt vmmers wilt hain
So laiſt Barrabas gain
Maria. Nu ſage myr wat ſy dreuen Als dat oirdel was gegeuen
Anſelme. he moiſt dat cruytze ſelue drag<en>
Dat was groiſz vnd vnverwagen Dat he des niet gedragen en kunde Sy namen an derſeluer ſtunde
Eynen man der droich vur dat cruitze Ind doe worpen yn die kyndere Do was maniche vraw weynende ſere
¶ Ind do ſprach tzo yn vnſe lieue here Wat moicht yr weynen ouer my Vnd weynet dat vch tzo beweynen ſy Ouer vre kyndere dat is vch noit Die myn ſmaicheit doint vnd den doit
¶ Tzohantz tzoigen yn die joeden Al dair man yn ſoulde doeden [DIv,01]Tzo Caluarie an die ſtede Dair man eme den doit andede Maria wat wart eme gedain Als ſy jn woulden hain
Anſelme nu hoere jemerliche rede Als wie man mynem ſone dede Ich ſach mit mynen ougen leyder Dat ſy eme viſztzoigen ſyne cleider
Vnd dobbelden wer den rock hedde mit ſpele Groiſſ jamer was mit myr waill vele
¶ Als ich yn do nackt anſach
Do en geleffde ich nye ſo leiden dach Myn hertze en kunde des niet geliden
Ich bant yn vmb ſijn ſijden Van myme hoiffde ein doich Dat cruytze dat he ſeluer droich Ind dat worpen ſy vp die erde neder Ind namen mynen ſon weder Ind worpen yn vp dat cruitze dair drij nagelen van ſtail hadden ſy vurwair Sij waren groiſſ vnd vnbehende
Tzwene ſlogen ſy durch ſyn hende Mit groiſſen hamerſlagen
¶ Nu hoere wat will ich dir ſagen Als he mit ſynen armen was gehangen Die voeſſe en kunden eme niet gelangen Tzo dem loch en kunden ſy niet gereichen Dair die nale ynne ſoulden ſtechen
ſy bunden eme eyn ſeyl an ſyn knie ſij tzoegen jn ind daden eme ſo we [DIIr,01]So dat eme ſyn hende tzoriſſen Du ſalt ouch vurwair wiſſen
Dat eme krachden alle ſyn lenden Och tzobiſſen eme die tzende Die tzonge in ſynem munde Tzoreiſſ an der ſtunde
Her Symeons ſwert myn hertzen San dem groiſſe ſmertze
¶ Mich wondert alſo rechte ſere Dat wyr moegen vmmermere In vnſem hertzen vrolich geſyn Wan wir dencken an deſe groiſſe pijn Maria dit ſynt ſware rede
Nu ſage wat man eme vort dede
Anſelme. Sy richtent vp mit groiſſer noit Want dat cruitze was ſo groit
Dat ſij idt niet kunden vpgebueren Dae moiſt vil lude tzogehoeren
¶ So ſij idt vp hadden gericht
Do en kunde ich leyder nicht Sijne voeſſe gelangen
Want he was ſo hoich gehangen By dem cruytze ich ſtunt
Myn hertz wos ſere gewunt Van der wunde dat bloit ran
Langs dat cruitze vnd woulde vp die erde gain Do dat myn ougen ſaegen an
Dat dat bloit ſo nederran Tzohantz was ich dair bereit Ind hilt dairvur myn cleit
[DIIv,01]Ind leis idt louffen in mynen ſchoit.
Des wareu myn cleydere van bloide roit Ind die tzovorens wijſz waren
Ich ſagen dyr dat tzwaren Iemerlich was ich beloyffen Van ſynes hilligen blodes droppen
¶ Die hedden waill eyn ſteynen hertze Den deſe jemerliche ſmertze
Niet en woulde tzo hertzeu gain Als die jeſus myme kynde ſynt gedain Maria. wat wart dae me begain Als do ſij dit allit hadden gedain Anſelme hoer nu jemerliche rede
Vnd wie vill dat man eme tzo leyde dede Tzwene morder waren dair geuangen Dairtuiſchen hadden ſy jn gehangen Sij ſpraichen eme vngeliche rede He mocht niet ſyn mit vreden Der eyne hienck tzo der lurtzer hant He Sprach tzo eme biſtu geſant Her neder van dem ouerſten throin Ind bis des leuendigen gotz ſon So mach dich geſunt ind vns mede
¶ Iheſus ſweich vp die rede
¶ Ind der morder mit der vart
Ind der tzer anderen ſiden hienck. hart Sprach. en haiſtu geine vaer
Sint dat wir offenbair
Vp morde ſynt begriffen vnd geuangen Ind an deſe galge ſint gehangen
[DIIIr,01]Dat got an dyr wile wrechen Vnd wat woultu die rede ſprechen Vnſchuldelich is he herkomen Do wart guet van dem vernomen He ſprach here. lieue here
So wanne du kompſt in dyns vaders rich So erbarme dich here ouer mich
¶ Myn ſon ſprach ich ſage dich Du ſalt hude ſonder pijn Mit myr in der vreuden ſyn
¶ Nu myrcket kynder junck ind alt Die ſunde is manichualt
Got ſolde vns gerne entfain Als wir van ſunden woulden lain Maria. dit hain ich allit wail gehoirt Ind woultu mich berichten vort
Anſelme hoere wat man mit eme bedreiff Pilatus eynen breiff ſchriiff
In den breiff hadde he geſchreuen Die ſchoult die eme die joeden geuen Ieſus is eyn koeninck der joeden Ind lies ſich dairumb doeden
¶ Als do die joeden dat vernamen Tzo Pylatus dat ſy quamen
Sy ſpraichen tzo eme wir bidden dy Schrijfft niet dat he vns koeninck ſy Mer ſchrijff dat he haue geſprochen He were koeninck vnd dat ſy gewrochen
¶ Pylatus ſprach Idt ſal bliuen Dat ich ſchreiff dat is geschreuen
[DIIIv,01]He lies den brieff nagelen bouen ſyn hoeuet
Vp dat van <m>all ich wurde geproeuet Durch wilche ſchoult yn die joeden Lieſſen ſo jemerlichen doeden Maria nu ſage myr wat ſy bedreuen Als deſe brieff was geſchreuen
Anſelme die joeden gyngen vur jn ſtain Hoere wie ſy yn rieffen an
Biſtu des leuendigen gotz ſon Her neder komen van dem throin So kome van dem cruitze her neder So willen wir geleunen weder
¶ Als ſy dit hadden gedain Myn ſon rieff ſynen vader an Ind he heiſch yn allen vergeuen Want ſy niet en wiſten wat ſy deden Maria <nu> wolde ich gerne wiſſen Off dyn ſon dynre hedde vergeſſen Dat he dyr niet tzo en ſprach Als he dich ſo jemerlichen anſach Anſelme dat ſaltu verſtain
Ym wart ſo vil tzo leyde gedain Dat he erkrigen en kunde geyn ſtunt Ind dat he mich geſprechen kund<t>
Mer do he mich ſach vur eme ſtain So rechte jemerlichen gedain Ind was bedropen mit bloide
Do ſprach he tzo mir mit ſanfftem mode Maria lieue moder myn
Ind du ſalt vaſt in dyme gelouuen ſyn
[DIVr,01]Du en ſalt nier ſyn vertzaicht. want du bis mait Als ich van dem hemel quam. do mynſcheit annam.
I<c>h byn van dem hilligen geiſt entfangen Danne byn ich alleyn hergegangen
Ich byn ouch ſchepper vnd got Ind byn ouch van dime liue geuoit Du bys myn moder vnd ich byn dyn ſon
Myn vader is in dem ouerſten throin Herumb dencke an mynen ſmertze Ich baue euch eyn ſtede hertze
Ind du en ſalt ouch geynen tzwyuel hain Ich en will dich niet verderuen lain Maria nu ſage myr wie dir were Als he dich troiſte alſo ſere Do du dit haddes gehoirt Geyffſtu eme ouch eynige wort
Anſelme. proeue wie off wat ſoulde ich ſprechen Dat hertze woulde myr brechen
Ich ſprach hertzelieue ſon Nu haue dynre moder ſchoin Ind lais mich mit dyr ſteruen Ind wat mach ich me erweruen
Lieue ſon denck an mich. Ind laiſz mich doit bliuen by dich Wairumb woltu langer ſparen
Laiſz mich mit dyr heymvaren
Sal ich nu dynre ontberen. zo wem ſal ich my keren.
Lieue ſon erbarme dich Ind lais nu des genieſſen mich
Dat tu myne burſte ducke hais geſogen Ind hain dich tzarlich vpgetzogen
[DIVv,01]Vnd du weres myn lentverdrijff Ind wat ich nu vil arme wijff
Sal ich nu alleyn quelen Wem woultu mich nu beuelen Anſelme ich dreiff ſo vill clagen Meer dan ich kan geſagen Maria nu ſage myr
Wat ſprach dyn ſon tzo dyr Vp denſeluen dach
Als do he dich ſus droeuich ſach Des berichte mich. wem beual he dich Anſelme. des ſaltu ſyn bericht
He en lieſſ mich vnuerwart nicht
Nu machſtu hoeren wie he ſprach Als do he Iohannes by mir ſach He ſprach lieue moder myn Iohannes ſal dyn pleger ſyn
Ich en kan niet lenger by dyr blijuen Der doit wilt mich van hynne driuen Du en ſalt gheynen tzwyuel hain Ich en will dich niet verderuen lain Ich en lais dich niet vertzagen Want du hais mich dicke gedragen Du biſt myn moeder ind ich dyn ſon Du ſalt noch in dem ouerſten throin Sitzen tzo myner rechter hant
¶ He ſprach Iohannes ſy dyr bekant Dat ich dir beulen die moder myn Nym ſy in die hoede dyn
Du ſalt ſy myr wail bewaren
[EIr,01]Ich moes nu van hynne varen
Lieue johannes nu do yr. Als ich getruwen dy<r>
Ind gijff yr gueden troiſt
Sy ſal van allen ſorgen werden erloiſt Hijrmede he ſich wende
Ind gaff der reden eyn ende Maria dit hain ich waill verſtanden Sage wat wart van eme begangen Anſelme. Nu hoere jemerliche clage Idt was an dem middage
Die ſon verloir yren ſchijn Ind do rieff der lieue ſon myn
Luder ſtymmen Hely hely lamazabathani Dat is myn vader myn got warumb off wa<t>
Haiſtu myr verſagen
¶ Des en kunden die joeden niet verdraegen Sy gyngen vur jn ſtain
Ind ſpraichen Nu roefft he Helias an Nu laiſt ſeyn wat Helias doege
Off he yn vns yet nemen moege
¶ Mich doerſt ſprach myn ſon <do>
Des waren die joeden alle vro Idt was yn wail beuallen Eſſich mengden ſy mit gallen
Ind reichtent eme dat tzo ſyme munde
¶ In derſeluer ſtunde. He do ſprach Nu is alle dynck vollenbracht
Ind he neygede do ſyn heufft tzo dale Ind ſprach. Vader ich beuelen tzo maele Mynen geyſt in die hende dyn
[EIv,01]Ind daemede voir he in dat rijche ſyn Maria. Nu berichte mich der rede
Off dyn ſon eynich myrakel dede
Als he ſynen geiſt vp gaf. weiſtu yet dae aff Anſelme hoere dat ſaltu myrcken
Dat geſteyntze van der kyrchen Tzoreiſſ vnd viel neder
Als doe die lude quamen weder Die geſtoruen waren mannich iair Gyngen in der ſtat offenbair Die erde beuede ind die ſteyue Ind tzoſpliſſen all gemeyne Maria nu laes mich verſtain Wat wart dae me gedain
Anſelme Nu hoere jemerliche wort Ind wie die joeden voeren vort Tzo Pylatus dat ſy raden Vil ſere dat ſy yn baeden
Dat he yn die doede lude woulde geuen So dat ſy die moechten bergen in die grauen.
Dat yrre geyn an dem Paeſchdage Eynigen jamer dae anſaghe.
¶ Pylatus ſprach tzo yren reden He gunt is yn waill dat ſy idt deden
¶ Do quamen die joeden daehyn tzeyn
Ind braichen den mordere yre beyn Do ſy tzo myme ſone quamen Ind yn diot vernamen
Do braichen ſy eme niet ſyn beyn Mer der ritter quam eyn
[EIIr,01]Der heyſch Longinus ind was blijnt Ind ſtach myn lieff kynt
Mit eyme ſpeer durch ſyn hertze
¶ Ich ſprach von groiſſem ſmertze O<c>h jamer vnd leit. Och bitterheit Wairumb doet yr eme die noit En was he leyder niet doit Wat iſt dat yr nu an eme wrecht Dat yr yn durch ſyn hertze ſtecht
Doit yr eme dat tzo leyde myr. ſo nemt vr ſpeer.
Ind ſtecht nie moder mit dem kynde So bait yr alle ingeſynde
Anſelme dit ſchrijff in dynen brieff Dit was der jamer den ich dreiff
¶ Ich will ſprechen eyn mere.
Dat mich wundert rechte ſere Wilch tzijt dat wyr gain tzo kyrchen Dat wir niet en willen myrcken So wanne dat wyr dat cruitze an ſeyn So wat vnſem heren in geſchyen Maria dir hain ich allit wail gehoirt Woultu mich nu berichten vort
Als ſy yn van dem cruitze hadde genomen So wie he tzo dem graue ſy komen
Anſelme dat ſaltu wiſſen Eyn was joſeph geheyſchen Dat was eyn gotvortich man Der was tzo Pylatus gegain He ſprach Pilatus lieue here Ich bidden dich rechte ſere
[EIIv,01]Dat wy<r> Iheſus moegen begrauen
Sijn moder is ſwairlich dairumb bedragen Den jamer den dat hertzeleit
Is groiſſer dan der ſy begeit Sy driuet clegeliche noit
He werde begrauet ſy ſteruet doit
Pylatus verwundeert ſere. of he ſo balde doit were He ſprach yr ſolt orloff hauen Yn tzo begrauen.
Maria do yn der orloff was gegenen Sage myr wie ſy yr dienck bedreuen Anſelme dat ſal dich erbarmen Ioſeph ſtoint mit ſynen armen Eynen hamer hadde he in der hant Dair he die nale mit viſzwant Die waren alſo groit
He treckt ſy vyſz mit groiſſer noit Als ich dat ſach mit mynen ougen Dat die nale waren viſzgetzogen Ind he ſolde neder gelijden
Ind do greiff ich eme vmb ſyn ſijden Ind voir eme vur ſynen munt
Ind kuſde jn me dau duſent ſtunt
¶ Als ſyne voiſſe waren loiſſ Ich lacht yn in mynen ſchoiſſ Syn l<i>iff was ym von bloide roit Ich dreiff clegeliche noit
Van bedroiffeniſſe was beſweirt myn moit Van ruwen wolde ich ſteruen doit
Ich ſprach hertzelieff ſone
Wae is nu komen dyne groiſſe ſchoinde [EIIIr,01]Der ich mich tzo vreuwen plach Och du vermordenliche dach
Dat ich dich ye ſoulde geleuen Nu mois ich mich troiſtes begeuen Maria gerne were ich bericht Bedroeffden ſich die jungeren ich
Anſelme. al rechte ſere. ſy dadden groiſz vngebere
Sy waren angſtes voll. Recht als were he doll Do quam Iohannes daeherlouffen
Rechte jemerlichen roiffen He viel eme vp ſyn burſt Die he dicke hadde gekuſt
Ind ſprach. here lieue here Owe jnd vmmerme.
Wie jemerlich biſtu geſchaffen Reicht doe ich wart entſlaiffen Vp dynre burſt do gaff dyn hertze Sueſſen dranck nu gifft he ſmertze
¶ Peter dreiff ſo jemerliche noit He rieff here och were ich doit Lieue here vergyff dat myr Dat ich hain verleunet dyr
¶ Maria magdalena quam Vmb ſyne ſyde ſy jn nam Sy ſprach Och lieue here Dat verwinnen ich nummerme Wat ſall ich nu langer leuen
Ind wer ſall myr nu myn ſunden vergeuen So du bisher gedain
¶ Die iungeren quawen alle gegain
Sy dreuen groiſſe ſwere. Och hertzelieue her<e>
[EIIIv,01]Wes haiſtu vns laiſſen ouerblijuen Die joeden en laiſſen vns niet tzo lijue Anſelme. den jamer den ſy dreuen En vynt men nirgen all geſchreuen Maria dit ſynt ſware wort
Deſe hain ich alle waill gehoirt Ich en hoirte yr nie al myn dage Van der jemerlicher clage Haiſtu einiche noit me beſeſſen
Als men yn begroiff dat lais mich wiſſen Anſelme. dat ſaltu verſtain
Groiſſer noit en was ich niet ain
¶ Als ſy Iheſus begrauen woulden
Ind tzo der erden beſtaden ſoulden
Do ſprach ich. ich bidde vch alle gemeyne Dat yr mich laiſt alleine
Vp myns kindes graff bliuen
Vnd laiſt mich mynen kummer drijuen Ind dae en moeget yr niet biſtain Herumb bidde ich vch dat yr wilt gain Ind moes weynen ind ſchryen.
Ind des en kan ich niet vertzyen.
Ich en ſy geſtoruen doit
¶ Vnd do tzogen ſy mich mit groiſſer noit Van myme kynde jemerlichen in die ſtat Got weis wail wat ich dae beſtait
Myne cleydere waren van blode roit Als dat van dem cruitze vloit
¶ Als mich do dat volck anſach Der eyn tzo dem anderen ſprach
[EIVr,01]O guedertierende got van hemelr<ii>ck Nu geſchuit grois vngelijch
Vnd wiſtent nu die lude in allen landen Den jamer vnd die ſchande
Als die deſen tzweine is geſchien Des gelichs en is nie geſien
Maria dit hain ich allit wail verſtanden Wart dair yet me begangea
Anſelme nein dat verſtant mit ſeden Mit dir hait myn ſon vnd ich geleden Dit ſaltu vil gantz in dyn hertze ſchrijuen Ich en will nu niet langer by dyr blijuen Dit ſaltu allen dengenen ſagen
Die dich willen vraegen
Want ſy moegen proeuen in deſen reden Wat myn ſon ind ich hain geleden Vnd du ſalt ouch des geneiffen Paſſio anſelmi ſoltu heiſchen
¶ Hie hait eyn ende Anſelmus boich
Got verlene vns mit vreuden genoich Ind mois vns ſyn genaede geuen Vp dat wyr mit eren leuen
Des help vns der vader in der ewichheit Dat wir moiſſen ſyn alſo bereit
Als wyr ſcheyden van ertrijch
Dat wyr komen in dat hemelrijch Amen
¶ Gedruckt tzo Coelleen vp dez Ey Gelſteyn by myr Henrich van Nuyſz.
M.C.C.C.C.C.xiiij.